Ela xa o fixo a través da súa visión do amor e a dor, da paisaxe, do feminismo... cos seus poemas escritos hai ben anos.
Ela deixou un legado que intentamos recoller e levar ás aulas sementando música e poemas para reivindicar o noso, para confraternizar malia levar a cara cuberta
Esta vez pedímoslles que fixeran memoria e nos contaran as lendas que escoitaban cando eran nenas e nenos coma nós. Aquí tendes algunhas:
Os avós e as avoas teñen gardadas na súa memoria moitas cousas que non se deben deixar perder, coma os refráns e ditos propios da nosa contorna.
Nesta recompilación tamén nos axudou a Asociación de Amigos do Patrimonio de Toén que está a facer un labor moi interesante recompilando a historia do Concello.
Achégase o día 24 e, coma en anos anteriores , preparámonos para festexar a Rosalía de
Castro, a nosa poeta máis universal.
Primeiro imos coñecer un pouco máis á nosa autora a través do traballo de varios profes:
Investigamos sobre a celebración do Entroido en Mugares, un pobo que pertence ao concello de Toén e de onde proceden varios nenos e nenas da nosa escola.
 |
| Grazas a Floro del Monte pola súa foto |
Na última páxina da presentación engadimos un video onde, precisamente este martes de entroido, a Presidenta da Asociación de Mulleres Rurales "Amencer" e a Concelleira de Cultura falan sobre esta tradición dentro da 8ª edición de "Máscaras Tradicionais" do Museo do Pobo Galego
Sen desfile, sen público, sen visitas ...
Pero, iso si... con disfraces e "comedias".
Como eles non quixeron que os gravaramos, os nenos e nenas de 3º entrevistaron ao papá de Martín que se prestou voluntario para informalos.
GRAZAS, Ángel.
Celebramos un ano máis o Día Internacional da Muller e a Nena na Ciencia para promover e incentivar a súa presenza neste ámbito no que, coma en noutros moitos estiveron silenciadas durante moitos anos ao longo da historia.
Por iso non son moitas as mulleres populares na historia da ciencia. Moitas tiveron que loitar contra o sexismo e traballar en condicións miserables para que, ao final, despois de tanto esforzo, os seus descubrimentos foran atribuídos aos seus colegas masculinos ou incluso aos seus maridos.
Entre elas, atopamos a Esther Lederberg e as súas investigacións sobre o funcionamento dos virus e como afectan ás bacterias e aos seres humanos. Fixo descubrimentos fundamentais en colaboración co seu home, pero o día no que a el lle entregaron o Premio Nobel, ela nen sequera foi mencionada no discurso de agradecemento.
Esta tendencia a menospreciar os logros científicos levados a cabo por mulleres ten nome, <<efecto Matilda>>. Nettie Stivens, descubridora dos cromosomas que determinan o sexo; Rosalind Franklin, cuxas investigacións foron imprescindibes para o achádego da estrutura do ADN ou Lise Meitner, "nai" da fisión nuclear son algunhas desas "Matildas" ás que aínda hai que facer xustiza.
Aínda que hoxe en día falemos moito de igualdade, séguense mantendo estereotipos que afastan ás mulleres das carreiras técnicas.
No panel de embaixo descubriredes a algunhas destas mulleres.
Animádesvos a ser coma elas?
Pero este ano imos vivir o Entroido máis raro dos últimos corenta : coas rúas case desertas, sen desfiles, sen celebracións; aínda que o espíritu festivo siga connosco.
Por mor da pandemia, todos os concellos onde o Entroido é a festa máis celebrada, cancelaron os festexos.
No cole, imos festexar estas datas en "grupos burbulla", sen mesturarnos uns cos outros e sen a compañía das familias coma outros anos. Tamén teremos o noso "festival de comedias", pero en diferido. Gravaremos o que prepare cada aula e poderedes ver os disfraces e as representacións no Bloguesquío.
Para documentarvos sobre esta tradición en Galicia, deixovos unha páxinas moi interesantes:
👺 28 personaxes do Entroido ourensán
👾 Entroidar: Documental
💃 Canto sabes do Entroido? : Xogo para repasar o vocabulario
🙌 A correr o Entroido! : Xogo de Verdadeiro/ Falso
😎 Do Entroido: Xogo
O dia 29, coma todos os anos, no cole celebramos a tolerancia, a solidariedade, a amizade o respecto ... todas esas palabras que non poden quedar niso, solo palabras.
Por iso rexeitamos os insultos, ameazas e enfrentamentos dentro e fóra da escola.
No patio cantamos a canción "Eu teño alguén" , e separados en grupos burbulla, para non ter problemas...
Poñer un sorriso no noso día a día para afrontar as dificultades que imos atopando no camiño e a axuda mutua é o que queremos transmitir co noso mural onde aparecemos todas e todos collidos das mans e sostendo os lemas que cada unha escribiu.
Todos os anos a Real Academia Galega abre un espazo de participación para que os centros escolares de toda Galicia relaten como celebran o 17 de maio .
E hoxe recibimos unha chamada da RAG informando de que o noso , mellor dito, o voso traballo tivo premio. Concedéronnos, xunto con outros dous colexios, un dos premios do certame e destacaron o noso labor polas actividades e iniciativas levadas a cabo.
Moitas grazas a todas e todos polo voso traballo.
XUNT@s formamos un gran equipo!
A Radio Tarabela emite tamén no Nadal.
Tamén nos cantan panxoliñas acompañadxs dxs netxs ou bisnetxs.
Eran outros tempos....
A decoración das casas era moito máis sinxela, non había luces nen árbore de nadal; o que sí había en moitas casas era o Nacemento.
Moitas das tradicións aínda se manteñen hoxe, outras desapareceron co tempo, pero o nadal segue sendo tempo de reunirse coa familia e revivir recordos á calor do lume .
Houbo un tempo no que os mozos e mozas percorrían as aldeas cantando panxoliñas, cantos de nadal e de reis. Estes cantos foron transmitíndose oralmente ao longo dos séculos.
Cando remataban o cantar solicitaban o aguinaldo que normalmente era viño, chourizos, touciño, algún doce ... Despois facían unha festa ou unha foliada e consumían todos xuntos o que recolleran.
Esta era unha das tradicións que agora están un pouco esquecidas e que non estaría mal recuperar. E había máis...
Preguntamos aos nosos maiores como celebraban eles o nadal. Isto é o que nos contaron e o que nos cantaron.
Tamén vos podedes informar de como se celebra o nadal noutros lugares.
O noso alumnado tamén investigou sobre a existencia ou non de barcas para cruzar o río Miño no noso concello.
Barqueiros de Ribadavia vídeme pasar a min
que veño de Santa Rosa e vou pró San Agustín.
San Hadrián é barqueiro barqueiro é San Hadrián;
San Hadrián é barqueiro que leva o remo na man.
Desoutro lado do río teño unha parriña de uvas,
e o barqueiro non me pasa, e elas caen de maduras.
Do outro lado do río, o meu pai ten un palleiro;
cada vez que vai alí ten que paga-lo barqueiro
