![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQECHybodqGEDGsd-jNZC9TIsdKIWpjGVI9W1_wlCIDR2svBhTnp5STEuVkDC5hv51DWH-QUhkJMNjh_zYeq12JW7aQ6vmxqmdgRX7Z_-FPHYCP5tAjx8uEqpyx-KLXZmluvskcusWTKQ/s1600-rw/cartaz1.jpg)
Miguel Alonso chegou a Toén co sorriso nos beizos. Será porque fai o que lle gusta?
Él di que é "un soñador que non soña. Vive un soño!"
E debe ser certo.
O que se percibe tralo seu sorriso é que é unha persoa feliz.
Contounos que hai dous libros que o acompañan dende neno, e que os leu moitas veces, porque "cada vez que volves ler un libro, descobres algo novo". Son : "O principiño" de Saint-Exupèry e "Momo" de Michael Ende.
Comezou a escribir cando aínda non tiña barba. Estaba aínda na escola e os seus compañeiros eran o seu público.
É o autor, xunto con Luz Beloso que pon a súa arte ao servizo das historias que conta Miguel, de tres libros para nenos :
"O cullarapo croque"(2012)
"A nena a que non deixaban ser feliz" (2013)
"O soño de Esther"(2014)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq3BxWBVhhD8FtXpdPruUJOJCKMNiUtcKeIcDKivgGAfLoWnoCNvGvIukTAW21gw63UWtLixUIaBY6Ex7Wajd6b2Zt2LQQzBBdv1lWkIZMe5t-Tox7j6RilbuJP3rsq06KcgLe9sJNlTY/s1600-rw/1.jpg)
Contounos o conto do cullarapo Croque e ensinounos a facer debuxos de luz.
Amosounos tamén como se desenvolve o proceso de edición dos seus libros .
Tivemos nas mans os "
ferros" do libro "A nena a que non deixaban ser feliz", que son as probas de impresión , unha especie de ensaio, para ver o libro montado tal e como sairá das máquinas. Tamén vimos as
pranchas, unhas láminas de metal que levan toda a información para imprimir cada unha das follas que formarán o libro, e os
pregos, o conxunto de páxinas que se imprimen nunha mesma folla e que logo hai que dobrar , cortar e encadernar.
Foi unha charla moi interesante .
Só nos queda dicir: Grazas, Miguel, pola visita e por compartir connosco a maxia dos teus libros.
Miguel Alonso by
Slidely Slideshow