Nos tempos das bisavoas e tataravoas ds noss nenos e nenas ter un libro na casa era ter un tesouro porque eran un artigo de luxo. A bisavoa do meu neto (87) recorda a alegría que sentia cando a mestra lle deixaba levar un conto á casa.E @s que tivemos a sorte de pasar tempo con elas aínda recordamos os contos, lendas , romances ... que sabían de memoria e nos contaban con tanto agarimo. Algúns deles contábanos en castelan, porque así fora como os aprenderan.
A avoa de Duarte conta unha lenda
Os grilos
Este era un rey ...
La Buena Pipa
O casamento da pulga e o piollo
Los tres cerditos
Caperucita
Ningún comentario:
Publicar un comentario